Καζαντζίδης Στέλιος, αφιέρωμα στον φίλο ΑΣΣΟΣ από την Ελλάδα

Στέλιος Καζαντζίδης  (1931-2001)

Ο νεαρός  Καζαντζίδης αναγκάζεται να κάνει πολλές δουλειές για να βγάλει το μεροκάματο. Δουλεύει σε εργοστάσια, υφαντουργεία, πουλάει τσιγάρα και κρύο νερό στην Αθήνα.

Bραδυάζει

 Ο πρώτος άνθρωπος που εκτίμησε την φωνή του ήταν κάποιο αφεντικό του, που του χάρισε μία κιθάρα.

Δάσκαλος του Καζαντζίδη υπήρξε ο Στέλιος Χρυσίνης,

ένας τυφλός συνθέτης.

Στα 1952, ο Καζαντζίδης κάνει το δισκογραφικό ντεμπούτο του με ένα τραγούδι του Απόστολου Καλδάρα,

χωρίς επιτυχία.

Το Αγριολούλουδο

¨Μην με λυπάσαι... διώξε με απόψε...¨

Δυο Πόρτες Έχει η Ζωή

¨Σαν λουλούδι, κάποιο χέρι, θα μας κόψει μιαν αυγή¨

Στις Φάμπρικες της Γερμανίας

¨Κακούργα μετανάστευση¨

 Καζαντζίδης με τη Μαρινέλλα και τον ποδοσφαιριστή Μίμη Παπαϊωάννου φτάνουν στη Γερμανία για συναυλίες.

Μίκης και Στέλιος (Θεοδωράκης και Καζαντζίδης)

Στα τέλη του 1975 έρχεται ο δίσκος "Υπάρχω".

Υπάρχω

¨Θα υπάρχω στα τραγούδια που θα ακούς"

Της Γερακίνας Γιος

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, τραγούδησε δημιουργίες μεγάλων συνθετών (Άκης Πάνου, Απόστολος Καλδάρας, Μανώλης Χιώτης, Μίκης Θεοδωράκης, Χρήστος Νικολόπουλος, Γιώργος Ζαμπέτας,  κα)

Καζαντζίδης, Βασίλης Τσιτσάνης

και στιχουργών (Κώστας Βίρβος, Ευτυχία Παπαγιαννοπουλου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Πυθαγόρας, κα).

Το Τελευταίο Βράδυ μου

 Τελευταίο τραγούδι που ερμηνεύει λίγους μήνες πριν εισαχθεί στο Ιατρικό Κέντρο είναι το "Έρχονται χρόνια δύσκολα" και το δίσκο αυτό, που ήταν και το κύκνειο άσμα του καλλιτέχνη, τον προλογίζει απευθύνοντας χαιρετισμό στους θαυμαστές του.

(Αποσπάσματα από Βικιπαίδεια)

Στέλιος Καζαντζίδης